نمایش نهج البلاغه - خطبه : 31 - درباره طلحه و زبیر

و برای خداست حکم عادلانه درباره عثمان که خویشاوندانش را بر مسلمین ترجیح داد و درباره شما که در کارهای او به داد و فریاد و اضطراب افتادید. خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام):
 هنگامی که عبدالله بن عباس را به نزد زبیر فرستاد تا او را به اطاعتی که پیش از جنگ جمل با امیرالمومنین داشت، برگرداند.

با طلحه دیدار مکن، زیرا اگر او را ببینی، او را مانند گاوی خواهی یافت که شاخش را به روی گوشش کج کرده است او همان بی باک بی خیال است که سوار حوادث دشوار و ناهنجار می گردد و می گوید:
 رام است. ولی با زبیر ملاقات کن زیرا او طبیعتی نرمتر دارد به او بگو:
 پسر دائی ات می گوید:
 در حجاز مرا شناختی و در عراق مرا انکار کردی! پس برای تو چه مانعی از آن اطاعت و بیعتی که با من داشتی پیش آمده است!